علایق

ما آزموده‌ایم در این شهر بخت خویش

بیرون کشید باید از این ورطه رخت خویش 

از بس که دست می‌گزم و آه می‌کشم 

آتش زدم چو گل به تن لخت لخت خویش 

دوشم ز بلبلی چه خوش آمد که می‌سرود 

گل گوش پهن کرده ز شاخ درخت خویش 

کای دل تو شاد باش که آن یار تندخو 

بسیار تندروی نشیند ز بخت خویش 

خواهی که سخت و سست جهان بر تو بگذرد

 بگذر ز عهد سست و سخن‌های سخت خویش

 وقت است کز فراق تو وز سوز اندرون

آتش درافکنم به همه رخت و پخت خویش 

ای حافظ ار مراد میسر شدی مدام

جمشید نیز دور نماندی ز تخت خویش

* * * * * * * * * * * * * * * * *

دلگیر دلگیرم از غصه می میرم مرا مگذار و مگذر

با پای از ره مانده در این دشت تب دار

ای وای می میرم

مرا مگذار و مگذر

سوگند بر چشمت که از تو

تا دم مرگ دل بر نمی گیرم

مرا مگذار و مگذر

بلله که غیر از جرم عاشق بودن ای دوست

بی جرم و تقصیرم مرا مگذار و مگذر

آشفته تر زآشفتگان روزگارم

از غم به زنجیرم مرا مگذار و مگذر

با شهپر اندیشه دنیا گردم اما

در بند تقدیرم

مرا مگذار و مگذر

خواننده : حمیدرضا نوربخش

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * 

به اشک بی کرانه ام نگاه کن نرو

به تلخیه ترانه ام نگاه کن نرو

به روزهای تیره از غبار آه و درد

به هق هقه شبانه ام نگاه کن نرو

ببین که التماس نعره میزند

ز واژه واژه ی سکوت من

نرو که با هلول رفتنت طلوع میکند سقوط من

نرو که رفتن تو آفتاب را از این کرانه میبرد به دورها

نرو بمان که کوچه خسته است ز خاطراته زخمیه غرورها

به اشک بی کرانه ام نگاه کن نرو

به تلخیه ترانه ام نگاه کن نرو

ببین کنار جاده صف کشیدند امیدوار ماندنت بنفشه ها و بید ها

نرو که پیش چشم یاس ها به یاس ها بدل شود امیدها

نگاه کن کبوترانه جلد خانگی از این غریبگی شکسته خسته اند

کشیده سر به زیر بال خویش ز خشم از تو چشم بسته اند

به اشک بی کرانه ام نگاه کن نرو به تلخیه ترانه ام نگاه کن نرو

به اشک بی کرانه ام نگاه کن نرو به تلخیه ترانه ام نگاه کن نرو

به اشک بی کرانه ام نگاه کن نرو

به تلخیه ترانه ام نگاه کن نرو

خواننده : علیرضا قربانی

* * * * * * * * * * * * * * * * * * *