روزهای بهاری

آخرهای اردیبهشته.

تو بهار امسال دو سه بار رفتم طبیعت گردی. بیشتر روزها تو خونه هستم.

خونه ساکت و امن و آرومم.

صبح تا ظهر به انجام کارهای خونه میگذره. بعد ناهار یه چرت نیمروزی، عصر نسکافه و کیک با همسر میخوریم، بعد مطالعه و سرچ، شبم گاهی مباحثه میکنیم و گاهی مطالعه. گاهی فیلم می بینیم و گاهی سریال.

گاهی مهمان میاد و گاهی میریم دیدن بستگان.

فردا باید جدول ثبت فشارخون را به همراه جواب آزمایشات قبلی و اخیر بفرستم برای دکتر قلب.

یک نوبت هم باید برای دکتر ریه بگیرم چون الآن یک ماه گذشته و گفته بود یک ماه بعد باید ویزیت بشی. میخوام اکوکاردیوگرافی جدید که توش مشخص بود فشار ریه ام‌ نرماله بهش نشون بدم و ازش بپرسم جریان چیه؟ آیا از همون اول اشتباه تشخیص دادین که فشار ریه بالاست یا در اثر مصرف داروها طی ۱۰ روز ریه ام نرمال شد؟

اگر اشتباه بود که واقعا تاسف باره. چون داشتن منو سکته کش میکردن با تشخیص غلطشون، از بس به احتمالات بد فکر کرده بودم.

اگرم داروها موثر بود این یعنی مشکلات درمان پذیره.

بهرحال ...

فردا مهمه. ان شالله هر دو دکتر بگن وضعیت خوب و نرماله.

چند روز گذشته خیلی خیلی بد گذشت. میزان استرس ورودی به بدن ما زیاد بود. چرا؟

بدلیل احوالات برادرم. همون برادری که در فرایند و کشاکش طلاق بسر میبره.

کاش این دادگاهها و مسخره بازی ها دیگه تمام بشه و صیغه طلاق جاری بشه و این شرایط نحس و مزخرف به سرانجام برسه قبل اینکه برادرم کار دست خودش بده.

خیلی حال روحی داغونی داره. بسیار افسرده است. حالش وحشتناک بده و اصلا بلد نیست فضا رو مدیریت کنه.

به کسی هم گوش نمیده. کلا تو فاز لجبازیه. همه رو ذِله کرده این ۱۷ سال.

پدرمون دراومد بابت نفهمی خودش و اون خانم.

بابا و مامان رو داغون کردن.

گند زدن به زندگی تمام اطرافیانشون.

کاش خلاص بشیم از دست مشکلات  اینا.

قانون مسخره مهریه و روند کند و کاغذبازی دادگاه زوجین دچار بحران رو نه تنها آشتی نمیده بلکه به سمت جنون و رفتارهای تکانشی آنی و خطرناک میکشونه!

چه آدمها که بخاطر مهریه های سنگین و غیرمتعارف تو زندان نیستن!!

چه بچه ها که تو دعواها و مشاجرات والدین نفهمشون دچار انواع آسیبهای روانی و انحرافات تربیتی شدن.

کی میخواد اینهمه فاجعه رو درست کنه؟

کی مسئول اینهمه بدی هست؟

چرا آموزش پیش از ازدواج اینقدر ضعیفه؟

کاش کمی عقل تقسیم میکردن بین آدمها ...